كــلٍ يـغـنـي عـلــى لـيــلاه وانــا عـلـى حـالـي أغـنــي
أحيـان عقـلـي احـسّـه تــاه واحيان افكّـر واقـول : انـي
حزيـن..صـدري مـدايــن آه ضايع بخت من صغـر سنّـي
غريـب ربـع وطريـق وجـاه وحـيـد مـااحـدٍ درى عـنّــي
غاوي شعـر والزمـن شلفـاه تنـهـش ضلـوعـي وتطعـنـيّ
يلعن ابو الشعـر يـوم اقـراه وش جاب لي وش خذا مني؟
اظمااااه واشربه لين اظمـاه وبـأمــوت ظـامـيـه لـكـنّـي
لو مااوزنه وانكسر لرضـاه راحـــت قـوافـيـه تـلـعّـنـي
في الذاكـره شـيّ لـو انسـاه يمـكـنـي اعـيــش مـتـنـهّـي
فــي الـذاكـره دمــع..لاوالله فـي الـذاكـره طـفـل يغـنـي
ليـت الامانـي جبـل وارقــاه وانـسـى همـومـي وينسّـنـي
مايـدري انّـي عـلـى ذكــراه يمـكـن ابـقــى ...ويمـكـنّـي
اترك طريق الشعر واجفاااه وامــوت مـأحـدٍ درى عـنـي